مسعود ده نمکی در وبلاگش نوشت: ورود اعضای بیت امام به مباحث مناقشه‌آمیز در سال‌های اخیر باعث واکنش‌های متفاوت شده است که در روزهای اخیر به اوج
خود رسیده است.شاید توقع از اعضای بیت حضرت امام و انتساب به ایشان ایجاد توقع نموده که این واکنش‌ها اگر در همان راستا نیت لااقل در تقابل با آنها قرار نگیرد و این توقع دلسوزان را بعضا وادار به نگارش مطالبی کرده که البته با ادبیات احترام‌آمیز همراه بوده و باعث سوء برداشت نشده بود.
اما برخی مطالب موهن اخیر چه در نگارش و چه در گویش برخی افراد نشان از بی‌تقوایی دارد که بنده آن را هم متاثر از ادبیات سیاسی سیاستمدارانی می‌دانم که رقابت در عرصه قدرت خود را با ادبیات جنگ قدرت دنبال می‌کنند و نتیجه‌اش در سطح و توده‌ها و سمپاد‌ها برخورد قهری و یا فحاشی می‌شود...
سال‌ها پیش در نشریه اینجانب با توجه به سخنان سید حسن در روزنامه همشهری مبنی بر حفظ نظام ولو با از دست دادن بسیاری از ارزش‌های دینی آن نقدی نوشته شد که باعث کدورت دفتر امام گردید. با برقراری جلسه‌ای حضوری یکی از اعضای دفتر گفت شما حرمت نوه امام را نگه نداشتید!
من در پاسخ گفتم نوه اما با یک واسطه به امام منتسب هستند نسل جنگ و انقلاب که ما باشیم بدون واسطه بچه‌های امام هستیم و حرمت نوه امام و امام و بیت ایشان را یکی می‌دانیم و نسبت به آن غیرت داریم.
ایشان هم با سعه صدر نظرات انتقادی ما را شنید و نقطه نظرات خود را گفت و ادامه داد که اصلا ناراحت نشده...
اما دوستان این باعث نمی‌شود که برخی جانب اعتدال و ادب را نگه ندارند. نمی‌دانم خیلی‌ها که در دوره اهانت به امام سکوت کرده بودند امروز چگونه طرفدار حرمت خانواده امام شده‌اند و کسانی که امروز اینگونه قلم می‌فرسایند تا دیروز کجا بودند که امروز دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اند
